Anamika Borst Buddha Interview
October 24th 2014
SAND Gathering – San Jose – USA
Life at zero distance – The freedom of being nothing and none
Rick: Welkom bij Buddha at the Gas Pump!
Zoals je kan zien, zijn we bij de Science & Non-dualtiy Conference in San Jose en ik ben hier met mijn vriendin Anamika Borst. Ze is Nederlandse maar woont in Auroville, Zuid India waar ze werkzaam is als een keramiste. Heldhaftig vliegt ze ieder jaar hier naar toe om deze conferentie bij te wonen. Ik kan niet geloven hoe fris ze eruit ziet als je nagaat hoeveel ze heeft gereisd….al is ze wel gestopt in Las Vegas voor een paar dagen.
Anamika: Om wat te gokken.
Rick: Heb je gegokt?
Anamika: Ja
Rick: Heb je wat gewonnen?
Anamika: Nee. Ik bedoel dat ik na een half uur het saai vond worden dat ik het geld gewoon liet gaan.
Rick: Het wordt niet voor niets Loss Vegas genoemd.
Anamika: Loss Vegas (lachend)
Rick: Dus ik ken Anamika nu al een paar jaar, gewoon van elkaar ontmoeten op deze conferenties, en ik had zo de impuls om een gesprek met je te hebben. Dus ik ben blij dat je kon komen en dat we dit kunnen doen.
Anamika heeft een boek geschreven genaamd: “Life at zero distance”. Ik heb het meeste gelezen in het vliegtuig hier naar toe. Ik ben onder de indruk. Ik weet niet wat het is met Nederlandse mensen. Hun Engels is zo verdomd goed. Jij en Bentinho. Ik bedoel, je hebt nauwelijks door dat jullie niet Amerikaans zijn, al heb jij een beetje meer accent dan hij. Maar waarom spreken Nederlandse mensen zo goed Engels. Leren ze dit in school?
Anamika: Een van de redenen is dat er op de Nederlandse televisie altijd Nederlandse ondertiteling is als ze een Engelse film laten zien. Dus kleine kinderen horen al vroeg de Engelse klanken.
Rick: Je leest de ondertiteling?
Anamika: Ja, dus de klanken komen al tot je als je een klein kind bent. En natuurlijk woon ik al 30 jaar in India..
Rick: 30 jaar nu. Waarom ging je daar in de eerste plaats naar toe?
Anamika: Ik was op zoek naar de zin van het leven.
Rick: Heb je het gevonden?
Anamika: Na 25 jaar ontdek je dat de zin van het leven, het Leven zelf is. Ik wist dat toen nog niet. Dus ik was op een zoektocht om dat te vinden.
Rick: En wat voor dingen deed je in India op die zoektocht. Was je in Osho’s ashram mischien?
Anamika: Ik begon in Nepal, En dan al reizende door Nepal en Noord India. Onderweg maak je kennis met Hindoesime, leer je over Boeddhisme. Ik was in Bodhgaya. En dan begin je een beetje te begrijpen wat er bedoeld wordt met deze religies en hun rituelen. En ik begreep toen, wat ik toendertijd kon zien dat zij als doel Verlichting hebben. En wat ik daarvan begreep is dat Verlichting betekent uit het leven stappen.
Rick: Verlichting?
Anamika: Verlichting, ja.
Rick: Jij dacht dat dit een soort vlucht was?.
Anamika: Ja dat klonk toen niet goed. Het was enkel toen ik in contact kwam met Sri Aurobindo en the Mother die spraken over het vergoddelijken van het leven dat dingen op hun plaats begonnen te vallen. Waarom er leven op aarde is. Dat is waarom ik me vestigde in Auroville. Mijn reis begon daar.
Rick: Ik denk dat jij de eerste persoon ben die ik geinterviewd heb die enige bekendheid heeft met Sri Aurobindo. Jij vond zijn teachings zinniger dan andere dingen waar je daarvoor tegen aan gelopen had.. Dus het kan helpvol zijn om een beetje te samenvatten want hij leeft niet meer en ik kan hem niet interviewen….Wat is de kern van zijn teachings. Ik neem aan dat de teachings ook de fundering is van Auroville zelf, dat is waarom mensen daar samen gekomen zijn.
Anamika: Het is moeilijk om een samenvatting te geven van Sri Aurobindo’s teachings want hij heeft zoveel geschreven. Er zijn zoveel boeken in zoveel verschillende richtingen. Maar wat ik begrijp, want natuurlijk begrijpt iedereen op zijn eigen manier, is het perfekt maken van de menselijke instrumenten; het verstand/geest, wat hij het vitale noemt en het lichaam. Zodat ze in staat zijn om het goddelijke te ontvangen. De Goddelijke Kracht kan het lichaam tot god maken. En dit maakt voor een goddelijk leven op aarde.
Rick: Dat is geweldig. Dus in andere woorden, het lichaam word gezien als een radio of zoiets die afgestemd kan worden om signalen te ontvangen en daardoor helderder word en uitzend. Jaa daar houd ik wel van. Er zijn teachings….en waar jij al op doelde mischien die escapistisch zijn, en het lichaam niet in beschouwing nemen. Wat denk jij?
Anamika: Wel, zo zag ik het toen ik 24 jaar oud was. Maar na 20 jaar van de teachings van Sri Auronindo en de Mother tot me te nemen, kwam ik erachter dat ik hun teachings geen resolutie of realizatie zou vinden.
Rick: Wat had je verwacht de resolutie te zijn? Wat soort of resolutie was je naar op zoek,-anticipeerde je?
Anamika: Het heeft te maken met de verkeerde ideeen over wat verlichting is. Ik dacht dat je getransporteerd zou worden naar een ander nivo van vreugde, constante vreugde. En natuurlijk is dat onbereikbaar. En als er geen leraar is om iets anders te vertellen. Je leest alleen maar boeken, dan kom je vast te zitten. Ik moest een andere manier vinden. Het is eigenlijk een oplossen van verkeerde ideeen.
Rick: Wil je hiermee zeggen dat Sri Aurobindo”s teachings verkeerd zijn of zo?
Anamika: Nee
Rick: Gaven de teachings verkeerde verwachtingen? Of had je mischien verkeerd begrepen?
Anamika: Ik denk dat het allebei is.
Rick: Mist er iets in hun teachings?
Anamika: Nee, ik kan niet zeggen dat zijn teaching verkeerd is. Het is dat mijn begrip van de teachings niet compleet is.
En ook dat er geen levende leraar is die mij een antwoord kon geven. Kijk, hij is in 1950 overleden. Toen hij nog leefde vertelde hij dat er een half dozijn mensen in de ashram leefde met een Brahma realisatie, realizatie van het Zelf. Dus het is niet onbekend voor hem.. En de manier waarop hij relateert naar volgelingen is direct, en hij kon hun persoonlijk begeleiden. Hij is in 1950 overleden. En nu zijn er personen die zijn woorden samenvatten op verschillende manieren. Dan word het een beetje vaag. En er is niet echt een persoon die je kan helpen om de mist te verhelderen. Dus voor mij om tot een resolutie te komen, moest ik het wel ergens anders gaan zoeken..
Rick: Dus eigenlijk is dit de weg gegaan als met de meeste religies. Het was echt levendig en bruisend toen de leraar nog leefde, en nadat de leraar dood is, dan is het daarna het spel waar het van de ene persoon naar de andere word overgeleverd. Het wordt meer en meer verdraaid en troebel met verschillende meningen dan wat de leraar was eigenlijk….
Anamika: Dit zijn interpretaties van de teachings. Samenvattingen
Rick: Tweede en derde hands.
Anamika: Ja en zelfs als het wel direkt zou zijn, dan is het nog steeds niet meer recent. Kijk de originele teachings zijn levend. Dus wanneer ze voor het eerst gezegd worden is het levend, en hier en vibrant. Maar dezelfde teaching 50 jaar later is een ander verhaal. De woorden zijn hetzelfde maar het levende is eruit verdwenen.
Rick: Dus als je daar geweest zou zijn in 1950 dan zou het een ander verhaal geweest zijn? Dus je woont nog steeds in Auroville, maar het lijkt erop dat je ergens anders ben gaan kijken voor de resolutie waar je het net over had.
Anamika: Zijn teachings zijn geweldig als je jezelf wil leren kennen, je lichaam geest systeem, wat je bent. Want het is behulpzaam in het zien dat je niet je gedachten bent. Sri Aurobindo zegt dat gedachten binnen komen. Je fabriceert ze niet zelf in je eigen gedachten fabriek. Ze komen in en dan passeren ze en zijn weer weg. Hetzelfde als je het hebt over gevoelens en emoties. Dus als je in de teachings duikt, helpt het je enorm om te begrijpen hoe het systeem, jezelf werkt. En als je dat doet, dan wordt je bevrijd van oude identificaties. Dus dat is prima. Maar dan om de laatste hindernis te nemen… dat je geen persoon bent, maar datgene bent waarin alles verschijnt. Er is niemand die je dat vertelt. Dus uiteindelijk, kan je je verloren voelen: wat gebeurt er? Ik voelde me geen persoon meer, maar wat ben ik dan? Er is niemand die je dat vertelt.
Rick: De realizatie daagde in je eigen ervaring, maar er was niemand met wie je erover kan praten…
Anamika: Eigenlijk dacht ik dat er iets verkeerds was met mij, want ik voelde me geen persoon meer. Ik had geen wensen of een mening. Ik zag dat iedereen om me heen die wel had… Dingen begonnen steeds vloeiender te worden. Het voelde vreemd, niet fijn. En toen, om nog enige substantie te voelen, begon ik met zwemmen en aerobics zodat ik mijn pijnlijke spieren kon voelen. Dan was er nog enige substantie waar ik iets kon voelen dat ik mezelf kon noemen, want voor de rest, wist ik het niet meer. En het idee van Advaita, dat je de ruimte bent, jij bent Dat, dat was nog niet in mijn referentiekader binnen gekomen.
Rick: Dus je dacht dat er iets mis was met je?
Anamika: Ja
Rick: Wat was de start van die ervaring? Ik bedoel was het de spirituele oefeningen die dit veroorzaakte?
Anamika: Ja en 20 jaar van zelfonderzoek. En ik zei tegen mezelf, omdat ik dat gelezen had van Sri Aurobindo toen ik daar pas kwam: Als je het Zelf wilt realiseren kan je tegen jezelf zeggen: “Ik ben niet het verstand/geest, ik ben niet het vitale, ik ben niet het lichaam”, en dat te blijven zeggen.
Rick: Dus een zelfonderzoek-achtig iets?
Anamika: Ja en ik had dat jaren gedaan, maar ik had geen idee wat de uitkomst zou zijn. Het werd steeds transparanter maar zonder idee waar dit toe zou leiden.
Rick: Was het iets dat je de hele dag door deed, als je bezig was een pot te maken, was je daarmee aan het werk?
Anamika: Niet zozeer als een oefening, maar soms, kwam het omhoog en zeg maar herhaalde het zich zelf. Het was vooral behulpzaam in moeilijke omstandigheden zoals wanneer het lichaam erg ziek is en er pijn is. Dan is er de gewoonte om samen te trekken. Maar als je dit blijft zeggen dan komt er ruimte en dan is er een soort van ok, het gebeurt gewoon. Of psychologische problemen, weet je. Je gaat in de emotie, en dan blijf je dit zeggen, dan komt er ruimte.
Rick: Deze ruimte begon te openen in je en je deed al die fysieke oefeningen om jezelf te gronden, en zo te voelen dat je nog een persoon was.
Anamika: Proberen niet gek te worden.
Rick: Ja soms worden mensen een beetje gek als ze door deze transities gaan. Het kan mensen enige tijd destabilizeren. Scott Kilby die hier zou zijn en we zouden een gesprek hebben over het feit dat in zijn ervaring al die mensen naar hem toe komen met verschillende soorten problemen vanwege het bezig zijn met non-duale teachings. Er is uiteindelijk niet iets verkeerds met nonduale teachings, maar zij gebruikten de teachings of een zekere richting van teachings. Maar het heeft voor ernstige dissociaties gezorgd en andere problemen. We hadden daarover kunnen praten, maar helaas overleed zijn moeder en moest hij weg.
Anamika: Toen kwam ik in aanraking met het internet. In 2006. Ik wist toen niet wat er met mij aan het gebeuren was. Maar toen kwam ik non-dualiteit leraren tegen, die mijn leeftijd waren en mijn taal spraken. Want ik was altijd omringd geweest door wijze oude, heilige mannen. En natuurlijk kon ik daar nooit aan tippen, zij waren altijd buiten bereik..
Rick: Een andere cultuur.
Rick: Je zou denken dat jij na 30 jaar ge-indianiseerd zou zijn. Maar mischien ben je altijd omringd geweest door westerse mensen?
Anamika: Nee het is meer dan dat….. In de Indiase cultuur is de verering voor de guru immens. Je bent nooit op hetzelfde nivo. Dus om mijzelf op hetzelfde nivo als de leraren te plaatsen is al erg niet-Indiaas.
Rick: Dus je begon je nu af te stemmen met mensen die jouw leeftijdgenoten zijn.
Anamika: En deze vertelden dingen waarvan ik dacht, wow…..wat ze zeggen klopt helemaal. Voor het eerst luisterde ik echt. En ik dacht: “Ik weet waar ze over praten. Het is al hier.” Ik kon niet geloven dat het zo eenvoudig was. Ik kon zien dat het al hier is. Daarom
vroeg ik Leo Hartong voor een afspraak. En hij zei toen tegen mij: “Ja dit is het.” En het gebeurde gewoon, het werd geopend.. Het werd helder.
Rick: Op een stabiele manier?
Anamika: Ja
Rick: Alhoewel ik wel verwijzingen zag in je boek dat het soms wat troebel is, en soms is het saai. En toch dat is de realiteit.
Anamika: Alles word gezien in helderheid.
Rick: Zelfs als het verduisterd word? Word het ooit verduisterd?
Anamika: Dit is niet hoe ik het zou zeggen. Het is niet duister omdat het verduisteren ook in helderheid gezien word. Kijk, alles verschijnt in wat je bent, wat het ook is. Als er irritatie of depressie is dan word die gezien in helderheid. En er is geen identificatie. Het komt gewoon en het gaat. Het is zoiets als een visite die dan weer vertrekt.
Rick: In jouw geval….voelt het…..als echt.
In sommige gevallen als ik mensen op deze manier hoor praten, heb ik het gevoel dat ze teveel boeken gelezen hebben. Het is niet echt hun ervaring. Zij herhalen deze woorden, maar het is niet de ervaringsrealiteit voor hun.Mischien zijn dat het soort mensen waar Scott naar verwees, mensen die in problemen komen als ze deze concepten in hun hoofd drammen, maar het niet hun levende realiteit is.
Anamika: Ik denk deconditionering moet plaatsvinden zodat het voor jou waar wordt. Deze deconditionering had bij mij plaats gevonden zonder dat ik echt wist waar het allemaal om ging. Dus toen het kwartje viel, werd het duidelijk, en alles was al op zijn plaats.
Rick: Sommige mensen doen het andersom. Zij doen zich te goed in het proberen te begrijpen van de dingen die jij zegt, maar de deconditonering heeft niet plaats gevonden.
Anamika: Maar eigenlijk doet niemand iets want ik heb niet gekozen om dit te doen, Ik wist niet eens wat ik aan het doen was.
Rick: Maar je was wel wat aan het doen.
Anamika: Maar niet met een intentie. Ik deed die dingen niet met de intentie.
Rick: Je wist niet wat de uitkomst zou zijn.
Anamika: ik had geen idee.
Rick: Maar je was 30 jaar een spirituele aspirant. Je had de wens, de motivatie, de drijfveer. En je deed wat je hiervoor zei, het ondervragen van je gedachten, of wat het ook was wat je zei. Zo er was een soort of motor die…
Anamika: Maar het is niet iets dat ik deed. Het was er. En net zoals met mensen die in contact komen met non-dualiteit en beginnen te ondervragen op hun manier, en op hun niveau, zij kunnen ook alleen maar doen wat ze doen. En mischien als ze onstabiel worden, is het iets in hun dat wil dat zij doorgaan met het deconditionerings proces. Het is de natuurlijke stroom van dingen.
Rick: Dus je zegt dat wat het ook is dat iemand ook doet het is altijd in de natuurlijke stroom van dingen.
Anamika: Ja want we hebben eigenlijk nooit een keuze in wat we doen. Ik koos er niet voor om naar India te gaan. Ik had geen keuze. Ik was gedwongen om te gaan… ik probeerde niet te gaan. Ik dacht toen dat India een eng land was…maar ik moest gaan. Ik had geen keuze. En dan wat je onderweg tegen kom daar heb je ook geen keuze in. Dat ik in Auroville belanden, het is omdat ik bijvoorbeeld die man ontmoette… en zo is het voor iedereen.
Rick: Ik ken veel mensen die dit zeggen…..dat er geen keuzes zijn.
Anamika: Het betekend niet dat als iemand zegt: deze man zou dit gedaan kunnen hebben of zou moeten hebben. De beweging kan ook een impulse zijn in de richting dat hij het zou moeten horen.
Rick: Of iemand zegt: heb je liever chocolade of vanille? Dan denk je…hum….ik denk dat ik chocolade neem. Weet je, schijnbaar maak je een keuze. Nu is dat op een bepaald nivo automatisch….je ben niet de kiezer, er is een keuze dat genomen word. Maar ik denk dat er waarde is aan trouw zijn aan je ervaring en niet proberen een ander dharma aan te nemen dan degene die je op dit moment aan het leven ben. Weet je, er zijn veel mensen die naar de mond praten naar de notie van keuzeloosheid, maar die eigenlijk in een staat leven waar zij naar het schijnt zelf de keuzes maken. Zij denken: wel, ik heb besloten om dit of dat te doen. Dus nog een keer, ik maak het verschil niet echt duidelijk denk ik? Niet?
Anamika: Voor mij is het toch zo dat alle keuzes die we maken al uit ons verleden komen en dan komt het gewoon naar boven. Het is eigenlijk al duidelijk. Er is al een voorkeur voor chocolade of vanille. En je ben al geboren met een bepaalde aanleg.
Rick: Weet je een van de kwaliteiten van spirituele ontwikkeling dat non-duality leraren zoals Shankara over praat is in “Crest jewel of Discrimination”. Zoals ik onderscheiding begrijp, is het een soort van fijne faculteit van onderscheiden dat voor mij klinkt alsof er een keuze is. Eigenlijk waar er een soort van uitzoeken is tussen wat realiteit is en wat niet-realiteit is, en de mogelijkheid om erg subtiele consideraties te onderhouden om zo ontwaken te stabiliseren.
Het is als een faculteit dat gebruikt word, zoals de faculteit of praten, de faculteit of zien, de faculteit of horen. Het is een faculteit. Is er ook niet een kiezende faculteit, een beslissende faculteit.
Anamika: Het zou zo genoemd kunnen worden. Maar ik weet niet of er een persoon is die dat doet. Ik kan zien van mijn eigen ervaring bij het volgen van de teachings van Sri Aurobindo en de Moeder, er is niemand die je verteld wat je moet doen. Je moet alles uitvinden voor jezelf. En wat zij vaak zeggen is naar je innerlijke stem luisteren, je ware stem. En dan als je dat probeerd te doen, je hebt je instinctieve impulsen, je hebt je wensen. Je moet leren, je moet leren onderscheiden. Wat er nu op komt..is het wel echt of is het waar? Wat zijn de konsekwensies? Daar kom je achter. Nee, nee, beter niet, beter om een andere te volgen. Het is onderscheidingsvermogen. Het is een impulse die al voor de waarheid gaat. En wat is dat? Dat is al het goddeijke dat zichzelf wil vinden door ons heen.
Rick: Precies, het is een ingeboren impulse dat ons in het leven voortbeweegt.
Anamika: Ja, dat wil al gaan naar meer waarheid, gaan naar het licht of hoe je het ook maar witl noemen.
Rick: Dus we zijn zo ingesteld.
Anamika: In sommigen van ons schijnt het duidelijker te zijn dan in anderen.
Rick: Dus jij zegt eigenlijk er is geen kiezer, maar er is keuze. Er is een keuzemakende faculteit. Het is een functionerend faculteit dat beslist, keuzes maakt en onderscheid maakt maar er is geen innerlijk staat van een entiteit die dat doet.
Anamika: Er is niet iemand die daar…
Rick: als poppen..
Anamika: iets beslist.
Rick: En zo, en hoe is je leven nu nadat de resolutie heeft plaats gevonden, dat woord gebruikend dat jij in het begin noemde, hoe is dat met hoe het was?
Anamika: Er is een samentrekking, een kramp verdwenen.
Rick: Een samentrekking, wat bedoel je daarmee.
Anamika: Ik zou zeggen dat de persoon die zichzelf als zodanig waarneemt een energetische kramp of samentrekking heeft die gevormd word door de gewoontes van de gedachtepatronen, en deze gewoontes worden energetisch neergezet. Dat is hoe we zeg maar door het leven heen bewegen. Het is bevestigd bij onze ouders. Je ben zus en zo, Jij bent dat, en je gelooft dat. Het is een aanname. Het is een patroon.
Rick: Het is conditionering. Jij verwijs naar contiditionering.
Anamika: Conditionering die energetisch gevoeld word als een samentrekking.
Rick: Dus in andere woorden, een ander woord voor samentrekking kan een beperking zijn, zoals handboeien je vast kunnen houden. Er word gepraat over de bindende invloed van acties. Je bent gebonden, je bent perperkt, je trekt samen. De oceaan die in een druppel geperst word,
Anamika: Jaa….dus wanneer dat weg valt, is het leven meer gemak, meer ontspannen. Het gevoel dat er iets niet genoeg is, dat er iets mist is er niet meer.
Rick: Mischien is angst weg?
Anamika: Angst is weg. Het idee dat er iets is in de toekomst nog te verwachten is is weg. Er is vrede met wat is, wat het ook is.
Rick: Leven in het nu, vrede met wat is.
Anamika: Ja zelf als het ziek zijn is en liggend op de vloer van de badkamer, er is nog steeds totale acceptatie van wat is. En het kan gevoelt worden als iets exquisiets. De pijn te voelen. Als je alle benamingen weg haalt van pijn en het gewoon voelt, het is prachtig.
Rick: Geen voorkeuren.
Anamika: Als je me dat nu vraagt zeg ik ‘nee’; maak als je vraag ‘wil je dit of dat?’ Dan komt er een keuze op.
Rick: Er is een voorkeur.
Rick: En als je op de badkamervloer ligt, ziek, en ik zeg: ‘zou je op de vloer willen liggen voor de volgende 10 jaar of zou je gezond willen zijn, opstaan en zo’ dan zou je waarschijnlijk zeggen ‘van de vloer alsjeblieft’.
Anamika: Nee….Want je kan er ook niets aan doen dat er een natuurlijke tendens is, een beweging naar gezond zijn, Dat komt er naar boven: ‘oh mischien kan ik dit doen.’ Dus sta je op.
Rick: Opstaan, een kopje thee drinken, wat het ook is… er is een natuurlijke tendens. We hebben voorkeuren. Een manier om er naar te kijken….Even kijken of je het daar mee eens bent. We doen wat we kunnen om ons leven te verbeteren, zoals jij hier naar toe kwam bijvoorbeeld. Iets wat je fijn vind om te doen…Maar de Gita zegt eigenlijk: Je heb controle over de acties maar nooit over de vruchten, weet je. Niet voor de vruchten, het resultaat van de actie of verbind je je zelf tot inactie. Zo je doet wat je kan maar je ben niet gehecht aan het resultaat. Resoneert dat met jou?
Anamika: Ik zou dat niet eens zo zeggen. De jij is niet daar want dat is alleen maar Eenheid die verschijnt als al deze vormen.
Rick: Maar jij bent een van deze vormen. Het is een deel van wat je bent, maar het is een vorm.
Anamika: Ja alles is vorm. Het gebeurd gewoon. En er is niet ergens een afgescheiden iets die iets besluit en iets doet. Er is alleen maar Eenheid verschijnend als alles.
Rick: Dus het is Eenheid die besluit. Kijk! De eenheid in de vogel belsuit om de boom te verlaten. Het is eenheid in de mier die besluit om daarnaar toe te kruipen.
Anamika: Het gebeurd gewoon. Ik weet niet of er een besluit is daar. Kijk het is een natuurlijke intelligentie. Natuurlijk, het niet een Blurp Eenheid. Kijk gewoon eens naar het menselijke lichaam, hoe het functioneert, mijn god. En wie doet dat?
Rick: Juist, en als jij dat had moeten doen was je dood in een paar seconden….(lachen) en zelf een van de functies, verteren bijvoorbeeld….Als je dat zou moeten doen, pheww…..(lachen)
Rick: Zo er is een soort intelligentie die alles bestuurt.
Anamika: Het is enkel Eenheid die verschijnt in al deze ongelofelijke verscheidenheid aan dingen. Het is niet dezelfde soort Eenheid. Kijk gewoon eens naar al de verschillende gezichten, texturen. Niets is ooit hetzelfde.
Rick: Jij zou zeggen, het is dezelfde eenheid verschijnend als jouw gezicht, mijn gezicht, hun gezichten…
Anamika: en de tafel en het boek….de geluiden en de blauwe lucht.
Rick: Maar weet je….
Ik bedoel hoe ziet het eruit op het absolute niveau van dingen, er is alleen Eenheid…is het niet? En dat word weergegeven als tafels, mensen en boeken, en lucht en al deze dingen, maar deze dingen hebben zekere kwaliteiten, tendensen, functionerende mogelijkheden.
Anamika: Natuurlijk, gewoon voor het spel van het leven. En dan bij mensen, daar verschijnt ook soms dat zij zichzelf als afgescheiden ervaren en kunnen beslissen, maar dat is ook alleen maar Eenheid die zich zo manifesteerd.
Rick: Bijvoorbeeld, de notie van reincarnatie…. is een valide begrip van hoe dingen functioneren. Er is iets dat dit lichaam bewoont en dat wordt het volgende lichaam dat vooruitgang boekt in het evolutionaire verloop. Je kan al deze lichamen, en de tijd dat het duurt terugbrengen tot Niets, tot Eenheid maar toch opereert er op het manifeste niveau iets dat in in overweging moet worden genomen. Er is een iets dat Anamika is. En dat Anamika was een soldaat in een vorig leven is, en dat een Anamika de wetenschapper zal zijn in een volgend leven….als er een volgend leven is. Geloof jij in deze hele materie of is het te theoretisch voor je? Of onzin?
Anamika: Ik weet het niet. Ik zou het niet weten.
Rick: Maar het is waar in veel tradities; sommigen van het land waar je nu woont zeggen dat het waar is.
Anamika: Toch, ik zou het niet weten.
Rick: Iemand zou het kunnen weten.
Anamika: Is het waar? Zullen we het ooit weten? Dit zijn ideeen over iets. Hoe zullen we het ooit weten? Het enige dat we ooit kunnen weten is Dit.
Rick: Maar de mensen die deze boeken op de eerste plaats schreven en die met deze ideeen kwamen zouden het kunnen weten. Mischien zijn het niet blinde speculaties. Zij hebben mischien de cognitieve mogelijkheid om de werking van deze materie actueel te ervaren.
Anamika: Zij zouden het kunnen weten maar hoe zouden wij het dan kunnen weten?
Rick: Wij wouden het ook kunnen weten.
Anamika: Dit zijn alleen ideeen die we erover hebben. En het zou zo kunnen zijn en we kunnen er over discussieren. En we zouden het nooit kunnen weten, want het enige dat ooit waar is is dit, dat wat hier nu is.
Rick: Hier nu….jaa… Ik denk wat ik probeer te zeggen is dat ik voorzichtig ben met de tendens om te zeggen: het is alleen maar dit, weet je, want iedere keer als je het woord, ‘alleen’ of ‘gewoon’ gebruikt of andere absolute gespreksstopper. Het lijkt mij niet noodzakelijkerwijze het hele plaatje. Het neem niet alle paradoxen van het leven mee.
Een manier om er naar te kijken is een soort benadrukken van de absolute waarde van het leven en daarbij het relatieve verwaarlozen. En mischien is de grotere realiteit dat wat beide bijeensluit en alle dingen die eigenlijk paradox en tegenstrijdig zijn met elkaar. Ik loop hier vaak tegen aan, daarom praat ik erover.
Anamika: Ik weet het. Voor mij, er is dit dat verschijnt als alles. Als alles. En als je zeg het absolute en het relatieve, dan is er al….dat zijn alleen concepten die verschijnen als dit. Het is niet een contradictie, het is alles.
Rick: En alles inclusief absoluut en relatief. Alles inclusief de gewone vanilla Oneness en de rijke diverse verscheidenheid.
Rick: Goed ok. Sinds wanneer heb je deze resolutie.,,
Anamika: Het was in 2009, denk ik.
Rick: Is het zo precies dat je er een datum bij hebt? Of is het meer dat rond deze periode dingen bijelkaar kwamen?
Anamika: Nee Ik ontmoette Leo Hartong in Nederland. Ik vroeg hem: Is het dit? Hij zei: Ja dit is het. En dat was het.
Rick: Dat was het. Dus het zou 30 juni 2009 kunnen zijn of…
Anamika: Maar ik ben de datum vergeten. Het was 2009, het was mei of juni.
Rick: Was het plotseling?
Anamika: Het was gewoon…..(een ademhaling van opluchting) Dat was het. Er was niet een groot iets erom heen.
Rick: En zo daarna, was er een soort of verdere ontwikkeling naar ….of weet je, rijpen, verdiepen of verhelderen.
Anamika: Het schrijven van deze teksten op het blog was zeker een manier van integratie want in Auroville zijn er niet veel mensen met wie je hierover kan praten. Anders blijft erveel ongemanifesteerd. Dus als je erover schijft, komt het meer hier. Het is deel van de integratie voelde ik.
Rick: En tot deze dag, heb je het gevoel – je was hier ook een jaar geleden – heb je het gevoel dat in het afgelopen jaar dat ik ben geintegreerd, of ik ben veranderd….dat er een soort van verdere…
Anamika: Wat ik nu kan zien is: ik ben geconditioneerd vanaf dat ik een kind was tot een paar jaar geleden om me te verschuilen, om verlegen te zijn.
Rick: Verschuilen? En nu ben je minder….?
Anamika: De tendens was altijd dat ik het moeilijk vond om voor groepen te praten, of zelfs gewoon te praten. En ik zie nu dat er een tendens is om deze conditionering te overstijgen omdat het voelt als een beperking, iets dat niet meer passend is, dus….ik zie dat dat aan het gebeuren is. Praten.
Rick: Moediger voelen, meer vertrouwen.
Anamika: Jaa..
Rick: OK dat is goed.
Een paar mensen zijn hier en luisteren mee. Hebben jullie vragen of reacties op wat zij zegt. Heb jij iets Francis? Nee ok. Ik dacht mischien heb jij iets.
Rick: Zou je de mensen iets willen vertellen wat er in het boek is.
Anamika: Dit boek…..Je kent w.s. Jerry Katz?
Rick: Tuurlijk
Anamika: Hij publiceerde soms een tekst van mij op zijn Nonduality Highlights. En het was in april of mei dat hij zei: waarom maak je er geen boek van.
Rick: Waren deze dingen gepost op Jerry’s site? Is dat wat ze zijn?
Anamika: Het is op een blog. Jerry nam er soms een van en postte het in de Nonduality Highlights.
Rick: Jij maakte ze op een blog en hij nam soms er een vanaf en stuurde die rond.
Anamika: Ja hij koos een tekst en zette deze op de Highlights.
Rick: Soms, ik ben er ook lid van.
Anamika: Toen was ik nog niet zo overtuigd, ik dacht niet dat het goed genoeg was. Ik schreef meer voor mezelf. En toen waren er andere vrienden die me aanspoorden en ik dacht nog steeds, waarom een boek schrijven? Ik weet niet hoe ik dat moet doen en toen bood een vriendin aan om het te doen voor me. Een goede vriendin, Cecilia. Zij is geweldig. Zij deed de vormgeving van het boek. Ken je Cecilia, Didier ‘s echtgenoot. Natuurlijk….. Ze was geweldig dat ze dit allemaal heeft gedaan. Ik zie het ontstaan..
Rick: Wat fijn.
Anamika: En mischien is het goed om benoemen dat alle winst van het boek naar een Bejaardetehuisje gaat in Pondicherry. Een goede vriend, Albert…was dit begonnen want hij was zo begaan met het lot van de oude mensen die op straat leefden en die geen familie en vrienden hadden en die langzaam dood gaan. En hij heeft daarom dit tehuis geopend voor 25 mensen. Toen Albert een ongeluk kreeg, 2 jaar geleden kreeg hij hersenbeschadiging. En vorig jaar is hij overleden. Sinds hij dood is drogen de financieen langzaam op.
Rick: Dus jij helpt om het op te vullen.
Anamika: Ik word er langzaam bij betrokken met het bijelkaar verzamelen van geld, het opzetten van een website.
Rick: Dat is bewonderingswaardig. Als ik dit op het Batgap website zet dan kan je wat uitleg geven als mensen dit project willen ondersteunen.
Anamika: Dat is heel mooi.
Rick: Links maken naar de website, wat tekst zetten op Batgap zoiets. Dat zal goed zijn.
Rick: We hebben er eerder vandaag al over gepraat….wat het belangrijke is van service doen als een spirituele oefening. Weet je, want sommige mensen kunnen een beetje zelf-geabsorbeerd raken met waar ze zijn in hun spirituele leven. Het is allemaal gecentreerd op ‘mij’. En dan kan er een meerwaarde zijn als….(beweegt de handen voorwaarts)
Anamika: Jaah, ik voel eigenlijk het tegenovergestelde. Ik ben zo opengesteld naar het leven, naar wat er ook maar komt. Er is geen andere keuze dan daar antwoord op te geven.
Rick: Hoe voel jij dat? Is je hart meer geopend als gevolg van dit? Voel je dat je meer compassie hebt?
Anamika: Het is meer dat ik er ben en antwoord geef aan het leven.
Rick: Was je daarvoor meer gesloten?
Anamika: Ja want als je ingesloten ben in de persoon is dat een gesloten systeem. Als dat wegvalt komt het leven binnen. Er is een antwoord op het leven, daar kan je niets aan doen.
Rick: Dat is goed. Okay, ik heb niet zoveel vragen. Ik heb een erg intensieve dag gehad. Maar ik wilde de gelegenheid niet missen om met jou…
Anamika: Rick wat was je reactie op het boek?
Rick: Ik vond het echt goed. Ik bedoel. Weet je, ik kan op slakken zout leggen, net als ik aan het doen was even hiervoor.. Ik was aan het argumenteren met jou over dat soort dingen. Ik probeer een soort van advocaat van de duivel te spelen soms…om het perspektief te beargumenteren…of er enige zin is als ik iets lees, of luister naar iemand, dat wat ze zeggen niet inclusief is van alle dimensies, en strata en diversiteit van het leven, dan is er een reactie.
Ik krijg het gevoel van deze conversatie dat jij dat niet doet, dat jij zeg dat deze realizatie jou veel meer open gemaakt hebt….minder opgesloten en meer inclusief en meer waardering voor alles, alle uitdrukkingen, toch….maar ik bedoel er zijn sommige kringen waar soms mensen iets hebben van: er is geen persoon, en het leven is een illusie. Weet je, wie is er om zich zorgen te maken? Weet je, het is een soort van nihilistische kijk dat op mij meer overkomt als of de persoon meer aan het afsluiten is dan open gaan. En ik denk dat jij mij gerustgesteld heb dat jij dat niet doet. Toch? ( lachend)
Rick: Okay goed. Ik heb geen vragen meer op dit moment. En als je voelt dat er nog iets belangrijks is, er is niets belangrijks- dat je zou willen zeggen waar we het nog niet over gehad hebben…..Dat je denkt over een uur, gosh ik wou dat we het daar over gehad hadden vertel dat dan nu.
Anamika: Dan kan ik je dat over een uur pas vertellen want nu weet ik het niet….
Rick: Ok dat is goed. Laten we het afronden. Ik heb gesproken met Anamika Borst en….
Hoe kunnen mensen aan je boek komen als het willen lezen?
Anamika: Het is op Amazon.com
Rick: Okay ik zal een link maken. Ik zal het gedicht voorlezen dat op de achterkant staat. Lees jij maar, het is jouw gedicht.
Anamika:
Hoe ver moeten we reizen?
Naar welke plaatsen moeten we gaan?
En welk tijdvak zal ons geven
de vrijheid van onszelf?
Wat als we voor deze ene keer bij alles een vraagteken zetten ?
Elk etiket
Iedere overtuiging
Alle aannames
En onderzoeken wat we werkelijk zijn?
De vrijheid van het idee
een iemand te zijn
laat ons naakt achter
En we ontdekken
dat hier en nu al
de volbrenging is.
Leven zonder afstand.
Rick: Goed, dat is ook de titel van het boek. Leven zonder afstand. De vrijheid om niets en niemand te zijn.
Heel goed, dus ik heb gesproken met Anamika. Ik zal links maken naar haar blog en haar boek op de batgap.com pagina. Als je naar BatGap gaat zie je allemaal verschillende dingen daar. Alle indexen van alle interviews die ik gedaan heb met allerlei verschillende soorten mensen. Er is een plaats waar je kan inschrijven waar je een berichtje krijgt per email iedere keer als er een nieuw interview is.. Er is een plaats waar je je kan inschrijven voor de audio, podcast voor het geval je niet voor de computer wilt
zitten urenlang, en een knop om te doneren. Er is een discussiegroep die opkomt na ieder interview, ik zal daar ook een link voor maken. Er is een forum en een discussiegroep en een paar andere dingen, check it out. En ik zal meer interviews doen en andere dingen doen hier op de conferentie. Dus bedankt voor het luisteren en kijken en ik verwacht dat dit gepost word binnen de volgende twee dagen.
Anamika: Dank je Rick!
Rick: Dank je Anamika, blij dat we het konden doen!
Anamika: Het was fijn, dank je…
Rick: Ik hoop het.. ( een omarming)